Trkačka istorija Aprilije

Sredinom devedesetih i početkom dvehiljaditih godina Aprilija je bila sinonim za trkanje, naročito u kategorijama od 125 ccm i 250 ccm. Mnoge legende poput Maksa Bijađija i Valentina Rosija su svoje karijere započeli upravo na Apriliji.

Prvi koraci Aprilije u svet trkanja započeli su još davnih šezdesetih godina prošlog veka. Zanimljivo je to da je Aprilija prvi put započela trkačku karijeru u moto kros šampionatu, da bi tek 1975. godine prešla i na trke na asfaltu. 1975. godine hrabro ulaze u svetski šampionat u zahtevnu klasu od 250 ccm u kojoj su suvereno vladali proizvođači iz Japana.

Bilo je potrebno vreme da Aprilija stekne iskustvo i znanje da bi mogli da se nose sa moćnom japanskom konkurencijom. 1985. godine za stazu prave motocikl sa ramom od legure aluminijumma uparen sa marzoči prednjom viljuškom i zadnjim mono - šok amortizerom. Za agregat su odabrali dvocilindrični dvotaktni Rotaksov motor sa horizontalno postavljenim cilindrima. Motocikl je debitovao 23. marta 1985. godine na zahtevnoj stazi Kjalami u Južnoj Africi, Loris Regiani završio je na 12. mestu. Ostatak šampionata Regioni i Aprilija su fantastično odradili osvojivši dva podijuma, jedan u Rijec i jedan na stazi Imola.

Do 1987. godine Aprilija je konstantno napredovala. Nova šasija i unapređenja na agregatu doveli su ih do dva druga mesta 1987. godine (drugo mesto u Rijeci i Salzburgu), i do pobede na domaćoj stazi na Mizanu 30. avgusta 1987. godine.

1987. godine Regiano na stazi Misano
 

1988. godine Aprilija ulaz u takmičenje u klasu 125 ccm. Odmah na prvoj trci u Francuskoj osvajaju podijum u najmanjoj klasi, najavljujući time da nameravaju ozbiljno da pristupe takmičenju.

1991. godine Aprilija izbacuje potpuno novi trkački motocikl sa jednim jedinim ciljem: da postanu šampioni! Tako na svetlost dana dolazi novi model pod čuvenim nazivom R S250V, model koji se odmah pokazao kao izvanredan. Pjer Frančesko Kili pobeđuje na Asenu, da bi odmah zatim i Regiani pobedio na stazi Paul Rikard. Zatim na scenu dolazi čuveni Maks Bijađi koji je na ovom modelu osvojio evropski šampionat u klasi 250 ccm.

Regiani 1991. godine

Iste, 1991. godine Alesandar Gremini donosi Apriliji prvu pobedu u klasi 125 ccm na trci u Čehoslovačkoj.

Gremigni 1991.  godine na Apriliji AF1
 

Upravo Gramini upisuje Apriliju i sebe zlatnim slovima u istoriju moto sporta. 1992. godine Aprilija i Gramini osvajaju titulu u klasi od 125 ccm. U klasi od 250 ccm Aprliji je stalno u vrhu, Kili pobeđuje na trkama na Hokenhajmu, Asenu i Doningtonu. Regiani pobeđuje na Herezu i Manji Kuru dok početnik u klasi Bijađi osvaja svoju prvu pobedu na stazi Kajalami.

Bijađi 1992. godine

1992. godine Aprilija osvaja duplu titulu i u off road takmičenjima. Tomi Avhala osvaja titulu u svetskom trial šampionatu na Apriliji klimber, ujedno Apriliji donosi i titulu šampiona konstruktora.1993. godine Aprilija je i dalje kompetentna ali i u klasi 125 ccm i 250 ccm ne osvajaju titulu. 

1994. godine Maks Bijađi pobeđuje na trkama u Australiji, Maleziji, Holandiji, Češkoj republici i Barseloni i postaje šampion u klasi od 250 ccm na Apriliji.
Iste godine Kazuto Sakata osvaja titulu u klasi 125 ccm na Apriliji, pobeđuje na trkama u Australiji, Španiji i Češkoj republici.

Kazuto Sakata 1994. godine

U 1994. godini Aprilija ulazi u najelitnije takmičenje, klasu od 500 ccm. Za ovu priliku konstruišu motocikl sa dvotaktnim dvocilindričnim agregatom, glavni vozač u ekipi bio je Regiani.

RS 500 1994. godine u rukama Loris Regianija
 

Biađi i Aprilija su u 1995. godini bili nezaustavljivi, Biađi pobeđuje na osam trka u sezoni i osvaja titulu šampiona a Aprilija osvaja titulu konstruktora. Sa druge strane, Kazuto Sakata u 125 ccm ne uspeva da odbrani titulu osvojenu prethodne sezone i šampionat završava na drugom mestu u generalnom plasmanu.

Regianu u 500 ccm polako napreduje i šampionat završava na desetom mestu.

Maks Bijađi 1995. godine na Aprilije R S250V
 

Od 1996. do 2000. godine Aprilija je dominirala klasama od 125 ccm i 250 ccm. Bijađi 1996. godine osvaja još jednu, treću titulu za Apriliju pobedivši čak na deset trka! Na ovaj način Bijađi je sebi i Apriliji upisao još jednu titulu prvaka sveta
Takođe osvajaju titulu konstruktora i u klasi do 125 ccm uz pomoć pobeda koje su doneli vozači Tokuda, Peruđini, Valentino Rosi, Otel i Gari Mek Koj koji su zajedno pobedili na ukupno deset trka.

Rosi na stazi Brno 1996. godine
 

1997. godine Rosi donosi Apriliju titulu konstruktora a i Rosi osvaja titulu na dominantan način, pobeđuje na 11 od 15 trka!

1998. godine Aprilija je ponovo dominantna u obe klase. U klasi 250 ccm Aprilijini vozači pobeđuju na čak 13 od 14 trka! Loris Kapirosi osvaja titulu šampiona a Apriliji pripada titula konstruktora. U klasi 125 ccm Kazuto Sakata opet osvaja titulu šampiona u konkurenciji vozača dok Aprilija ponovo osvaja konstruktorski šampionat.

1999. godine Valentino Rosi osvaja titulu vozača, dok Aprilija opet uzima konstrukorski šampionat. Ova godina je veoma uspešna za Apriliju, u klasi od 500 ccm Harada dolazi do dva podijuma. Prvi podijum osvaja na Paul Rikard stazi u Francuskoj, a do drugog podijuma dolazi na stazi Donington. U oba slučaja Harada je bio treći.

Iste godine Aprilija debituje i u svetskom superbajk prvenstvu na Aprilije RSV Mille.

2000. godine Aprilija kao fabrički tim u superbajk šampionatu pet puta pobeđuje i osvaja četiri pol pozicije. Troj Korser je bio glavni fabrički vozač za Aprilijinu suberbajk ekipu. 

U klasi od 125 ccm Roberto Lokateli osvaja titulu, 15 titulu u Aprilijinoj istoriji.

Troj Korser na Apriliji RSV Mille
 

2001. godine Korser i Lakoni donos još tri pobede i osam podijuma Apriliji u suberbajk klasi. U 250 ccm i 125  ccm ne uspevaju da osvoje titulu ali su i dalje u samom vrhu.

Već 2002. godine uzvraćaju udarac u klasama od 125 ccm i 250 ccm osvojivši i titule konstruktora i titule vozača u obe klase. U klasi 250 ccm Marko Melandri donosi im titulu, dok u klasi 125 Arnau Vincent uspeva da se domogne titule.

2003. godine Manuel Pađali osvaja titulu u klasi 250 ccm osvojivši titulu u svojoj početničkoj godini! Takođe Aprilija osvaja i titulu konstruktora u obe klase. 

U MotoGP klasi Aprilija dobro započinje sezonu sa vozačima Kolin Edvardsom i Norijuki Hagom. Nažalost ostatak sezone je i više nego katastrofalan i Aprilija na kraju sezone odlučuje da se povuče iz najelitnije klase.

2004. i 2005 godine Aprilija se vraća off road takmičenja u šampionate enudro, motokros a i ulaze u supermoto šampionat. Revolucionarni Apriliji dvocilindrični agregat u rukama Džeremi Girauda osvaja titulu u S2 kategoriji.

Takođe osvajaju i titulu u klasi 125 ccm.

Džerome Girauda, šampion S2 kategorije na Apriliji
 

Od 2006. do 2009. godine zahvaljujući Pijađo grupaciji koja vrši reorganizaciju u redovima Aprilijine trkačke divizije, Arpilija 2006. godine uspeva da osvoji šest titula od toga tri konstruktorske i tri u pojedinačnom plasmanu vozača. Horhe Lorenco osvaja titulu u klasi 250 ccm, Alvaro Bautista u 125 ccm i u svestskom supermoto šampionatu Francuz Van Den Boš osvaja titulu vozača i Aprilija uzima titulu kao konstruktor.

Sledeće, 2007. godine u klasama 125 ccm i 250 ccm ponavljaju uspeh iz prethodne godine. Horhe Lorenco opet postaje šampion klase 250 ccm i ujedno osvajaju i konstruktorski šampionatu, dok u klasi 125 ccm Mađar Gabor Talmači osvaja titulu.

U S2 supermoto kategoriji Aprilija osvaja titulu konstruktora.

2008. godina donosi dve titule za Apriliju, obe titule su titule konstruktora u klasama 125 ccm i 250 ccm.

2009. godine Aprilija više ulaže u superbajk klasu, Maks Bijađi vraća se u Apriliju sa kojom je osvajo titule u prošlosti, odmah se videlo da opet Aprilija može do titule sa novim modelom RSV4. Te sezone Bijađi pobeđuje na stazi Brno i u toku sezone donosi osam podijuma. 

U klasi 125 ccm osvajaju titulu konstruktora i Žulija Simon osvaja titulu vozača, dok u 250 ccm osvajaju titulu konstruktora.

2010. godine Maks Bijađi na Apriliji RSV4 osvaja titulu u superbajk klasi, prvu za Apriliju u ovoj kategoriji. Bijađi pobeđuje na devet trka i osvaja titulu šampiona, takođe i Aprilija odnosi titulu konstruktora. 

Maks Bijađi 2010. godine na Apriliji RSV4
 

2011. godine Aprilija uzima samo jednu titulu i to u klasi 125 ccm sa vozačem Niko Terolom. U superbajk klasi Bijađi uspeva da završi šampionat na trećem mestu.

2012. godine Maks Bijađi ponovo donosi Apriliji titulu u tesnom šampionatu koji je odlučio pitanje šampionata tek u poslednjoj trci. 

2013. godine Aprilija osvaja titulu konstruktora u superbajk šampionatu. Aprilija u manjim klasam više nije učestvovala budući da su dvotakne mašine zabranjene i šampionati od 125 ccm i 250 ccm su zamenjeni Moto3 i Moto2 šampionatom.

2014. godine Silvan Žintoli nastupa za Aprilijinu superbajk ekipu, budući da se Maks Bijađi penzionisao. Žintolijeva konstantnost tokom cele sezone donosi njemu i Apriliji titulu šampiona u kategoriji vozača i konstruktora.

Silvan Žintoli, šampion 2014. godine na Apriliji RSV4
 

2015. godine Aprilija je rešila da se ponovo vrati u najelitnije takmičenje, MotoGP klasu. Za vozače su izabrani Štefan Bradl i Alvaro Bautista. Konstruisan je nov motocikl, Aprilija RS - GP mašina. Prve godina protekla je u razvoju mašine i neretko su Bradl i Bautista završavali među prvih deset vozača.

U suberbajk klasi osvojili su u 2015. godini 3 trke i 10 podijuma.

2015. godine jedinu titulu Apriliji doneo je Lorenco Savadori u superštok šampionatu.

Aprilija RS-GP, MotoGP motocikl
 

2016. i 2017. godine Aprilija je malo utanjila sa rezultatima. Ipak nastavljaju razvoj motora i takmiče se u MotoGP klasi. U superbajk klasi ne nastupaju kako fabrička ekipa već su vođenje ekipe prepustili satelitskom timu uz podršku Aprilije. No, poznavajući Apriliju ovo je verovatno samo zatišje pred buru.

Aprilija je do sad ostvarila 294 grand pri pobeda, drže rekord za najviše pobeda od svih evropskih proizvođača. Ukupno su osojili 54 titule. 38 u takmičenjima po asfaltu (20 u 125 ccm klasi i 18 u 250 ccm klasi), 7 titula u suberbajk klasi i 9 u off road takmičenjima (7 u supermoto i 2 u trial takmičenjima).

Aprilija je proizvođač koji itekako zna da napravi pobednički trkački motor, te ne treba ni najmanje sumnjati u njih po pitanju povratka u sam vrh u bilo kom takmičenju. Ne bi uopšte iznenadilo ako u nekoj od sledećih sezona osvoje titule u superbajk ili MotoGP klasi.